Schrijven heeft hij altijd graag gedaan. Het was Gaston Durnez die hem destijds vroeg om eens iets te proberen in De Standaard. Doodcontent ging hij hierop in en later volgden tal van artikelen in De Standaard der Letteren, Ons Erfdeel, Nationaal Biografisch Woordenboek, Jaarboek Vlaamse Beweging, Jaarboek Vlaamse Literatuur, Flanders, Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Nieuw Vlaanderen, Vlaanderen Morgen.
Hij had ook enkele tijdschriften onder zijn hoede: Neerlandia (1984 – 1989), ANC-Nieuwsbrief (1984 – 1994), Buren (1992-1994) en Nieuwsbrief van het Cultureel Verdrag (1998 – 2009).
Ook publiceerde hij een aantal boeken, waaronder:
“Floris Couteele”(1983), over een jeugdvriend van Marnix Gijsen, “Wij, 30 jaar VU-pers doorgelicht”(1984), “Euroforie, Eurofobie” (1989), “Nederland-Vlaanderen” (1994).
N.a.v. zijn werk over Floris Couteele noemde Gaston Durnez hem in De Standaard der Letteren “een koppige West-Vlaming die zowel schrijf- als speurderstalent bezit”.
Openingstoespraak Davidsfonds congres (Antwerpen, 22 april 1989)
Vandaele is ook de auteur van een milieu-educatief pakket dat in 10 talen werd vertaald en in 15 landen gebruikt.
Over de Nederlands-Vlaamse samenwerking en het Europese cultuurbeleid gaf hij tientallen lezingen in Vlaanderen en Nederland.
In 1989 sprak hij voor het nationaal congres van het Davidsfonds en in 1990 op de IJzerbedevaart.
